Angie als eerste pup geboren bij ons.. een dikke, stevige dame, met het witte koordje. Wim was bij ons, en toen we je op de weegschaal zette, moest ik een kilo suiker uit de keuken halen om te wegen ter controle.. want je was wel erg stevig.
Stevig was je ook in je verdere leven, qua karakter maar ook qua uiterlijk, een lekkere stevige sterke hond. Robuust.
Toen ik moest kiezen, welke pup blijft er was het zeer moeilijk iedereen ging voor Angie.... Mooi en sterk... Lotte haar zusje is het geworden... maar de liefde bleef!!
Qua karakter leek je op je moeder, geen uitgesproken knuffelhond, maar een eigenzinnig typeje die zo haar eigen gang ging.
Toen ze een half jaar geleden weer bij ons logeerde, viel het mij zo op: eigenzinnig "een ezel.... wat ik in mijn hoofd heb heb ik niet in mijn... " en "kan me zelf goed vermaken, en als Ik het wil dan kom ik bij je knuffelen... "
Maar wel een ontzettende lieve hond......
Niks vreemds aan Angie alsof ze hier gewoon al jaren was... zo leek ze op haar moeder.
Toen Angie weer weg ging had ik het er zo vreselijk moeilijk mee, wist dat het een van de laatste keren was..........
Dag lieve Angie, alle meiden van het eerste nest zijn nu bij elkaar...
Toenemende slappe stembanden wat zeer verergerde de laatste 2 weken ( dierenarts LP, ouderdom??) werden haar uiteindelijk fataal, de eigenaren hebben de juiste beslissing genomen om erger te voorkomen.
We wensen Harmina en Ludolf en de kinderen heel veel sterkte... Angie was me er eentje........ dank jullie wel voor de goede zorgen voor Angie, ze heeft een prachtig lang leven gehad!!