Hier even een ‘verslagje’ van de eerste week van Mundo bij ons thuis.

Zondag 7 mei;

Na even piepen viel Mundo voorbij Haulerwijk op de schoot van Laila in slaap.

Tijdens het eerste gedeelte ging hij in de meest rare houdingen liggen, maar bleef lekker doorslapen.

Zo na 3 kwartier gleed hij als vanzelf van de schoot af op zijn kleed die naast Laila lag en knorde lekker door. Eenmaal in Almelo zijn we even doorgereden naar een makkelijk plekje waar hij even een frisse neus kon halen en gelijk een plas kon doen.

Toen weer instappen en naar ‘huis’. Daar stonden de drie dames met fotocamera in de aanslag als ontvangst comité al klaar.

Na een korte ronde door het huis en de tuin, met de nodige nieuwe ervaringen viel Mundo lekker in slaap.

De rest van de dag en avond heeft hij doorgebracht met onderzoeken, slapen, beetje eten en drinken. Tijdens deze onderzoek momenten wij telkens de aandacht afleiden zodra hij een poging richting ‘niet voor Mundo’artikelen wou ondernemen. Tijdens het slapen nog wat aanpassingen in de tuin, in de vorm van stukken gaas, want de vijver met vissen is toch wel heel interessant en de planten met bloemen willen we toch wel zo houden!

Al snel had Mundo zijn plaatsje in de bijkeuken en de keuken door en zoekt deze plaatsen ook wel op voor zijn slaapmomenten.

De voorbereidingen voor de eerste nacht werden gedaan, Laila op het campingbedje beneden in de keuken en Mundo op zijn eigen plaats in de bijkeuken achter het ‘spijlen-hekje’. Een afgesloten eigen plaats maar toch nog wel met contact.

Even samen in de bijkeuken dutten, Mundo op zijn plaats en Laila rustig ‘stilzwijgend’ met een beetje ‘kroelen’ naast hem. Zo is Mundo in slaap gevallen en kon Laila ook in haar bed ploffen.

Om half twaalf was het huis in diepe rust, de wekker maakte als enige nog zijn bekende geluid.Zo nu en dan kwam er een kreun of piep uit de bijkeuken, dan kuchte of ‘zuchtte’ Laila eens en sliep Mundo rustig door.

Maandag 8 mei;

Om even voor zessen heeft Carlo Mundo en Laila wakker gemaakt, wat was Mundo braaaaaaf geweest.

Nou weer lekker spelen in de tuin. Na 2 uur wakker lekker weer slapen.

Al snel kregen we door dat 4x eten op een dag voor Mundo niet te halen is. Dus besloten we dit naar 3x te brengen. Liever in 3x alles op dan in 4x merendeel te moe om te eten.

Denise mocht een dagje langer in Almelo blijven. Zij gaat meestal op Zondag weer naar Groningen, maar dan moest ze toch wel heel snel weer afscheid nemen van Mundo, dus Pa en Ma zouden voor haar op maandag een enkeltje betalen!

Nou dan moest er natuurlijk iets ‘spannends’ gebeuren.

De eerste autorit alleen achterin de kleine auto naar het Park met Denise en Laila.

Nou het leek of Mundo niets anders gewend was, hij bleef zo mooi zonder morren achterin zitten/liggen tijdens de rit heen en terug. Een korte wandeling door het park was ook een grote ervaring. Het lopen aan de riem gaat heel goed, waar de dames lopen volgt Mundo en snuffelt hier en daar.

Eerst even rustig onder de bomen in de schaduw en daarna langs het water richting een ‘grote’ hond, hé die lijkt op ‘Loesje’ een grote reu komt op hem af maar kwispel, kwispel, dat is leuk. Na nog twee kennismakingen weer terug naar huis, lekker slapen.

De tweede nacht komt eraan het zelfde ritueel als de avond ervoor, even samen in de bijkeuken kroelen en daarna beide weer in diepe rust (het bedje van Laila staat nu iets verder weg van de bijkeuken). Eenmaal komt er een kreun uit de bijkeuken, en een kuch volgt! Lekker verder knorren.

Dinsdag 9 mei;

De twee ‘schone slapers’ worden weer om even voor zessen gewekt door Carlo.

Gisteren heeft Laila een klein overzichtje gemaakt waarop we globaal het speel slaap eet en ’poep’ schema kunnen bijhouden. Zo kan iedereen in huis snel zien wat het ritme van Mundo is en kan zich daar aan houden.

Vandaag stond er een autoritje met Mundo en Mireille naar het werk van Laila op het programma. De rit heen en terug verloopt weer goed, Mireille zit nog wel voor de zekerheid op de achterbank maar eigenlijk is dit niet nodig vrolijk praten tijdens de rit is al goed.

Moedig stapt Mundo over het grote parkeerterrein naar de ingang, net of hij hier al vaker komt! In de hal natuurlijk de eerste o’s en a’s en aai’s. Nu even tillen naar boven en dan begint de ontdekkingstocht over de hal met al die kamertjes met nog meer mensen die oh en ah en schatje roepen, die wil Mundo natuurlijk allemaal even vrolijk begroeten. De prullenbakken en papierbakken moet je natuurlijk niet overslaan.

Zonder ‘ongelukje’ met de nodige complimenten hiervoor, lekker buiten op het gras onder de bomen knuffelen met Mireille. Want Laila moest even met collega’s op de foto. Hierna nog even bij andere collega’s aan en snel lekker naar huis slapen.

De derde nacht, eigenlijk zal het wel goed gaan, maar stel je voor we willen te snel dat is zonde, dus Laila nog een nachtje beneden, nu het bedje in de huiskamer. Lekker knuffelen en kroelen even rust en dan slapen.

Woensdag 10 mei;

Het dagritme krijgt al zijn vormen, rond zes wakker, uit - rustig spelen –uit – spelen – eten - uit en dan weer rond half negen slapen, proberen tot ongeveer 12 uur lekker slapen in de bijkeuken. Iedereen doet rustig zijn ding, kletsen even TV kijken, de was draaien e.d. en Mundo knort rustig door. Ook af en toe rust in de tent, net doen of er niemand beneden is (maar we horen je wel boven met de babyfoon!)

Weer wakker, uit – spelen (maar eigenlijk toch nog sloom – zal wel van het warme weer zijn) en slapen

Vanochtend staat de markt en de bakker op het programma, weer met de auto en slenteren over de markt, jammer genoeg staan er niet veel kraampjes op deze wijkmarkt, en weinig mensen gunnen zich de tijd, haast haast haast, nou dan maar even naar de bakker in het winkelcentrum, door de schuifdeuren zonder problemen, de nodige o’s en a’s en aaien en even met Mireille voor de deur bij de bakker wachten tot Laila het brood heeft gekocht. Braaf even liggen wachten. Hierna weer naar huis om even te slapen want vanmiddag even een bezoekje aan Menno de Dierenarts.

Even de auto in de schaduw zetten en lekker vrolijk naar de wachtkamer, gemakkelijk loopt Mundo naar binnen en daar zit al een oude boxer te wachten, even begroeten en lekker liggen wachten op onze beurt. He daar is Menno al en de roept Mundo vrolijk binnen, nou dat is interessant! Daar wil ik wel naar binnen, Mundo wordt uitvoering begroet door Menno en even lekker op schoot geknuffeld en rustig op de behandel tafel gezet terwijl wij vrolijk met en over Mundo kletsen. Al doende wordt Mundo betast en onderzocht en laat er allemaal kwispelend toe, eerst even alle instrumenten even besnuffelen en daarna volgt het onderzoekje en voor het weet heeft hij al kwispelend zijn enting plus brokje te pakken. Zo nu nog even wegen, 12 kg en ‘goedgekeurd’! Tot over 3 weken. Mireille loopt via de wachtkamer samen vrolijk met Mundo alvast naar buiten om te spelen zodat ik even de nodige administratie kan afmaken bij de assistente.

Nou daar wordt je moe van, dus lekker naar huis en slapen. Genoeg belevenissen voor vandaag.

Tijdens de koffie komt de buurman nog even op visite bij Mundo, even spelen en de nodige aandacht, daarna rustig op een kluifje kauwen en in slaapvallen.

Deze avond mag Laila weer boven slapen (met Babyfoon naast het bed). Het bedje wordt voor de ‘nep’ uitgeklapt! Na het ‘slaapritueel’ is het huis weer in diepe rust en horen we een kik.

Donderdag 11 mei;

Vandaag het ritme vasthouden en een rustige dag overdag, genoeg indrukken de vorige dag. Even afwachten hoe Mundo op de enting reageert! Nou geen problemen te bekennen.

Ah, vanmiddag weer visite, weer lekker aandacht en wat spelen weer lekker rustig liggen zodat de visite ook even met Laila kan praten, dat ging allemaal mooi rustig.

Het lopen buiten gaat steeds beter, telkens een ander stukje van de wijk lopen, om zo de wereld steeds groter te laten worden. Mundo weet al snel waar hij woont, en weet de oprit zo terug te vinden. Tijdens het spelen de vorige dagen viel al snel op dat Mundo snel leert, het zitten op commando heeft hij al door, en buiten rustig aan de riem ‘volgen’ komt ook al, wat leert hij snel. Zodra Mundo denkt de leiding te nemen door voor te gaan lopen, stoppen we met lopen kijken de andere kant op, zodra hij de riem slap laat hangen of gaat zitten lopen we rustig naar hem toe en zodra we naast hem zijn zeggen dan braaf e.d en ‘volg’ en proberen zijn aandacht vast te houden. Door af en toe bij de stoepranden te wachten en ‘zit’ te zeggen, terwijl wij naast hem gehurkt zitten, gaat ook vaak goed

Na een lekker rustig dagje vanavond zodra het wat koeler is naar het park op zoek naar meerdere ‘honden’.

Ja hoor daar komt een hele ‘troep’ aan, maar waar zijn de bazen? O, het is maar 1 baas, een uit de hand gelopen hobby, 5 goldens een blonde boef en een ‘klein’ wit mannetje. He, jongens daar is een leuke pupje, gelukkig die man heeft het door waarom we komen. Nou de jongens komen wel en Mundo vind het allemaal oké, het kleine mannetje daar wil Mundo wel mee spelen, dat is nog net mijn formaatje.

Hierna lekker naar huis. Nog even en dan is het weer tijd om te slapen.

Gelukkig wonen we in een kinderrijke buurt, dus vaak komen we kindjes tegen tijdens het uitlaten. Op de step, fietsje e.d. komen ze even bij Mundo aan om te aaien.

Er wordt ook nog een laatste huis gebouwd, daar staat een aggregaat en kraan te ronken, de bouwlieden zijn ook niet rustig dus lawaai genoeg, klapperende planken, wapperende stukken plastic. En dat is precies de route die wij naar het uitlaatplekje moeten lopen! Dus genoeg indrukken en daarna weer thuis even spelen en lekker slapen!

Vrijdag 12 mei;

Vanochtend om even voor zessen naar beneden om aan de volgende dag te beginnen.

Na de eerste ochtendwandeling eerst zijn eten even op temperatuur laten komen en zodra wij uitgegeten zijn en Mundo een uurtje gespeeld heeft krijgt hij zijn eerste maal. Alles gaat nu goed op en zo langzaamaan komt de dagportie van bijna een kilo, verdeeld over 3x, op. Nu kunnen we het ritme van de ‘ontlasting’ ook in de gaten krijgen! Vandaag komt er weer visite, leuke een vriendin van Simone, weer alle aandacht/spelen en daarna moe weer slapen!

Hoi vanmiddag komt Denise thuis vanuit Groningen, dus Laila en Mundo gaan Denise van het station halen.

Ojee, het dreigt naar regen, maar wij zijn geen watjes! Bij het station aangekomen plenst het al aardig, maar vrolijk kwispelend gaat Mundo door de regen naar de stationstrap, natuurlijk staan er allemaal mensen te wachten voor deze bui, dus de nodige aandacht, oh’s en ah’s en aai’s. Even de trap af tillen en weer verder lopen door de hal. Nou nou, iemand met een scooter door de hal, maar daar wordt Mundo niet warm of koud van. Hij kijkt het allemaal eens aan en na en loopt weer door. Net een trein aangekomen dus haastige mensen, die niet allemaal oog voor Mundo hebben, maar met een goede begeleiding komt hij bij de trap naar het perron. Weer even tillen en daar gaat de ontdekkingstocht verder. Op zoek naar benen, tassen, koffers e.d. daar komt de eerste trein, een zeer lange goederentrein raast langs het perron, het koppie kijkt vol aandacht en volgt de trein, zoef zoef zoef, prachtig hoor maar die mensen vindt ik op het perron ook wel leuk. Even nog wachten in een wachtkamertje en daar komt de eerste trein die stopt, mensen eruit en erin! Dat is toch allemaal leuk.

Ja daar is de trein van Denise, jammer dat we niet helemaal konden mikken waar Denise eruit kwam stappen, dat heeft hij nu even gemist (volgende keer!), maar op het perron had Mundo haar al snel gevonden tussen al die benen en roltassen. Even een knuffel, dan met Denise en rolkoffer weer naar de trap-hal-trap en naar de auto. Weer naar huis!

Zo genoeg weer beleefd voor vandaag!

Zaterdag 13 mei;

Weekend, iedereen thuis, alleen Simone moet vanmiddag/avond werken.

Aan het eind van de ochtend leuk weer visite, vrienden met twee dochters (9 en 13). De hele week wilde de jongste al richting Mundo om hem te zien. Nou het wachten werd beloond, lekker samen met hem op de grond knuffelen. Gezellig toch die visite, alle aandacht even voor Mundo, daarna kan hij zich weer mooi zelf bezig houden en valt na alle vermoeienissen weer in slaap.

In de stad is vandaag markt, dus eerst vroeg in de ochtend alle nodige boodschappen halen dan hoeven we daar vanmiddag niet aan te denken met Mundo. De rit gaat eerst naar het eenden en hertenkamp, daar de auto parkeren, is een leuk begin van deze tocht.

Leuk die eendjes en ganzen, maar door het gaas heen kan Mundo er niet mee spelen, alles is interessant.

Op weg naar de winkelstraat komen we nog langs een fraai beeld, wat zou Mundo ervan vinden?? (we kunnen geen gedachte lezen, jammer)

Zo daar wordt het al wat drukker, fietsers, brommers, motoren en jongere op skateboarden vliegen voorbij, vol vertrouwen volgt hij Carlo, Laila, Denise en Mireille na af en toe even vol aandacht de menigte gade te slaan.

Eerst even naar de winkel, de camera van Carlo laten controleren (geeft rare vlekjes in beeld). Even als omsloten colonne langs de terrasjes en alle benen. Mundo volgt ons mooi, wij zijn druk met kijken naar al de bungelende tassen en zigzaggende mensen, die alleen maar met zichzelf bezig zijn en vooral niet op andere mensen letten! Nou deze proef heeft Mundo met glans doorstaan.

Even uitrusten in de winkel, gelukkig de camera hoeft alleen maar schoongemaakt te worden en het beeld is weer zonder vlekjes. Dan kunnen er weer mooie plaatjes geschoten worden in de stad.

Zo de colonne kan weer vertrekken, richting de ‘galerij’ met een ritje in de lift. Even netjes zitten om te wachten tot de lift komt (Carlo met de roltrap snel naar beneden, voor de ‘mooie’ plaatjes).

Zonder problemen loopt Mundo de lift in achter Mireille aan, Denise is de liftdeur net niet te snel genoeg af, en de deur is eigenwijs (jammer, dat wordt een blauwe plek). Gelukkig weten we nu dat deze liftdeur toch wel heel raar is afgesteld en met het uitstappen zet Laila haar volle gewicht ervoor, laat die deur nu maar proberen dicht te gaan! He, wie staat ons daar op te wachten? Kwispel, kwispel en hop uit de lift naar Carlo.

Hier even aandacht voor een tweeling in een buggy en een beloning en weer wachten op de lift om terug omhoog gebracht te worden.

De tocht gaat verder over de markt, er moet toch nog even een boodschap gehaald worden, we zijn de eieren vergeten! Dus via de eierkraam weer richting de winkelstraat, daar zien we een dikke bui aankomen, er lopen wat ‘watjes’ mee die niet nat willen worden, dus besluiten we richting auto te gaan.

Moe van alle indrukken mag Mundo gebruik maken van de armen van Laila om even te rusten. De auto staat bij het hertenkamp, dus vlak voor het parkje weer de eigen benenwagen gebruiken om op onderzoek uit te gaan! De dames, heren en ‘bambies’ liggen lekker te rusten, maar hebben ons al snel in de gaten. Wie vindt wie nou interessanter? Ook al is meneer Hert toch wel groot zodra Mundo en hij haast neus aan neus staan, geen schrik of uitdagende blaf, dus een braaaaf en goedzo is niet van de lucht.

Meneer Hert doet net of zijn neus bloed en graast door, parmantig loopt Mundo weer met ons mee richting bankjes om even op het gras te zitten.

En dan zit onze parkeertijd er jammer genoeg op en gaan we naar huis!

Weer een dag voorbij lekker slapen!

Zondag 14 mei;

Vandaag is het moederdag. Dus na het moederdagontbijt om 6 uur! En om 9 uur, een reisje naar Amsterdam.

Helaas moet Simone vandaag weer werken, dus kan niet mee. Met z’n vijven in de auto.

De autorit is zeker rustgevend, want Mundo slaapt aan een stuk door totdat wij even een ‘plaspauze’ houden bij een benzinestation! Zo even de benenstrekken om ons te storten op het laatste stukje. Niet wetende dat we de laatste weinige kilometers in een file op de rondweg eindigen. Gelukkig zijn deze oud-Amsterdammers niet voor een file te vangen en wagen de cross dwars door Amsterdam om de file te omzeilen. Mundo knort rustig door en bij Oma moeten we hem weer wakker schudden. Eerst krijgt Mundo een cadeautje van Tante Ina en daarna zijn de cadeautjes voor Oma aan de beurt. Nou op visite gaan is net zo leuk om visite te ontvangen!

Zo tijd voor een bakje drinken en na de koffie met taart voor de mensen even lekker eten, nou dat smaakt!

Mundo voelt zich lekker thuis en zoekt in de hal een plekje om even een dutje te doen.

De terugreis verloopt voorspoedig, na weer een korte file omzeilt te hebben (wonen alle Moeders in en rond Amsterdam?) zijn we snel weer in Almelo. Dat was weer een hele belevenis.
Dan maar even zonder Mundo Denise op de trein zetten, dat kunnen we een andere keer ook nog doen, en dan even een stukje meerijden?

Zo dat was de eerste week van Mundo bij ons thuis. Wij genieten er allemaal van, ondanks de iets kortere nachten staan we met een lach op. Zo na een week voelt Mundo zich al helemaal thuis en wordt al een stukje brutaler!

Ssstttt, er is nog niets gesneuveld en de bloempjes zitten nog steeds aan de struiken in de tuin. De vijver is nog niet als ‘zwembad’ gebruikt.

De opvoeding van Mundo heeft een positief effect op het opruim gedrag van de dames, want ‘eigen-schuld’!
Dat hoeven we niet vaak te zeggen, daar herinnerd Mundo hun wel aan, door met een schoen of iets dergelijks aan te komen zetten!

Mundo is nu 12,5 kilo en de nodige centimeters gegroeid en wij zijn al enkele kilo’s afgevallen! Het is al een aardig kameleonnetje, telkens ontdekken we weer andere kleuren in zijn vacht, en de haren worden al langer, ook de sokjes groeien gestaag.

Groeten van Laila, Denise, Simone, Mireille en….

Mundo