Habilis Leona Sophies Blue Sky
Op de wereld gekomen om vreugde te brengen
05 maart 2006 - 16 september2006
Wat als een mooie vakantie begon, maar eindigde in een nachtmerrie!
De eerste vakantie met Mundo, dit had een mooi begin moeten zijn van vele vakanties met Mundo.
Zaterdag 9 september start onze reis: De reis naar de Franse Jura verliep voorspoedig. Niet een te verre reis zo de eerste keer. Vier keer gestopt, even de benen gestrekt en weer verder. Mundo vond het allemaal prima.
Mooie stacaravan met een grasveld eromheen, mooi weer, mooie omgeving, wat wil een hond en mens nog meer.
Zondag rustig bijkomen van de reis, lekker de omgeving van de camping verkennen. Mooi meertje bij de camping, even pootje baden, nou daar kunnen we wel een keertje zwemmen zodra er niet te veel mensen en kinderen badderen!
Maandag staat een toertje op het programma, af een toe uit de auto, korte wandeling en verder.
Aan de het eind van de middag nog even tante en oom opgezocht die op de terugreis van het zuiden een tussenstop maakten bij ons in de buurt. Gezellig even bijkletsen en na het eten weer terug naar de camping.
Wat doet Mundo het goed, makkelijk met autorijden, eten waar en wanneer maakt niet uit.
Dinsdag naar watervallen van Herison, rustig wandelen en Carlo en later Laila lopen om beurten een rondje onder de watervallen door. De ander blijft dan bij Mundo, want die wandeling is voor Mundo nog te vermoeiend, te veel klimmen over rotsen. Dan weer terug naar de camping. Kan Carlo eten klaar maken en Laila en Mundo even rondje over de camping, het is rustig aan het meertje, even kort los en pootje baden en rennen langs de waterlijn.
Woensdag rustige dag, zou de laatste warme dag van de week worden, dus als het rustig aan het meertje is kunnen we lekker zwemmen! Na de koffie spullen gepakt en lekker naar het meer. Dat is mooi, nog een hond is bij het water en los maar. Al snel was Mundo door. De andere hond heeft niet zoveel interesse, maar spelen met Laila is ook leuk. Achter stokken aan, balletje ophalen en gewoon samen zwemmen. Zodra Laila links gaat gaat Mundo ook links, rechts Mundo rechts, dat is gaaf, hij volgt echt!
Net voor we uitspreken om terug naar de caravan te gaan begint Mundo te spugen. O, teveel water binnen gekregen! Terug en lekker opdrogen. Bij de caravan nog twee keer gespuugd, nou het meer is er nu wel uit. 's Avonds heeft Mundo niet zo'n eetlust, dat zal morgen wel beter zijn! Net dat we in bed liggen horen we dat Mundo onrustig is en voor we eruit zijn weer gespuugd. Rest van de nacht alles rustig.
Donderdag heeft Mundo niet veel zin, geen eetlust en uit, toch graag een kort stukje! Is niet warm, maar kijkt niet echt blij. Maar gelukkig hij spuugt niet meer.
Na zeer uitgebreid de Telegraaf te hebben uitgespit, besluiten we om de boel in te pakken. Mundo voelt zich niet goed en morgen zouden we toch naar huis gaan. Waarom dan hier nog een dag blijven. Niets is zo lekker wanneer je beroert bent is je eigen omgeving!
Om 2 uur is de auto vol geladen en rijden maar. Af en toe kijkt Mundo even vanuit de achterbak in het rond, maar hoeft gelukkig niet de spugen, paar keer stoppen en even iets drinken geven. Mundo maakt geen aanstalten om uit te willen, nou dan hoeft hij niks, dus zo door richting huis. Tussendoor even het thuisfront ingelicht en gevraagd om kalkoen te kopen en te koken en rijstte-water te maken dan is het mooi afgekoeld zodra we aan zijn. Om 12 uur 's nachts zijn we aan, even op gras Mundo eruit! Toen helaas ook diarree, knap dat hij niks heeft laten lopen, maar heeft ook niks laten merken het laatste stuk!
Binnen aangekomen een blij onthaal van beide zijde. Helaas had Mundo geen zin in de lekkere kalkoen met rijst!
Het bedje van Laila was al beneden opgemaakt en iedereen kon gaan slapen. Om vijf uur gaf Mundo aan toch wel heel nodig te moeten, helaas weer diarree, maar knap gehaald tot het gras buiten! Wekker gezet en naar de dierenarts.
Vrijdag 15-9-2006;
Met ons verhaal en het uitgebreide onderzoek, wel al
Geregeld even drinken, maar in de middag met het kort uitgaan, weer diarree en bij thuiskomst weer spugen. Bellen met dierenarts en weer op consult.
Weer verhaal en uitgebreid onderzoek, alweer een kilo kwijt, Mundo moest blijven voor infuus en medicatie. Moesten rekenen op 1 tot 2 dagen. Maar dat was normaal. Mochten er ruim 1,5 uur bij blijven en zagen toch lichte verbetering! Mundo werd rustiger. Volgende ochtend werden we al gebeld door de dierenarts, hij was deel van de nacht en ochtend al met Mundo bezig geweest en had Utrecht geconsulteerd. Utrecht zag geen noodzaak om Mundo daar heen te laten komen, en adviseerde met gestarte medicatie door te gaan. Om vijf uur kwam een alarmerend telefoontje van de dierenarts. Hele gezin erheen. Het zou de komende uren, dan wel nacht spannend worden, erop of'eronder.
De dierenarts stond voor een raadsel, Utrecht zou ook nog terugbellen voor advies.
Helaas om kwart over zeven werden we door de dierenarts gebeld met het slechte bericht;
Mundo had de strijd opgegeven!
Met z'n vijven hebben we geprobeerd het eerste erge verdriet te verwerken.
Maar helaas moesten we toch snel beslissen, hoe nu verder! De dierenarts was ook geheel uit het veld geslagen. Wij wilden toch weten wat nou precies de oorzaak was.
Wij (Carlo en Laila) hebben toen besloten om Mundo op te halen bij de dierenarts en door te brengen naar Utrecht voor sectie. Het was het beste dit zo snel mogelijk te doen. En om dit uit te stellen tot maandagochtend (in de spits). Om 23.00 uur aan in Utrecht, daar werden wij opgevangen door de dienstdoende arts die ook de hele dag betrokken was geweest met het contact/overleg met onze dierenarts. Konden onze eerste vragen kwijt. Uitslag verwachtte deze arts niet eerder dan over twee, drie weken.
Na twee weken belde onze dierenarts op met de uitslag. Deze uitslag was voor hem, maar zeker voor ons een koude douche; Mundo had toch iets opgegeten, er waren kluwen draad gevonden over
De puzzel werd alleen maar groter. Waar, wanneer, hoe kan dit.
De kluwen zat er wel al langer in; misschien wel 1, 2 tot 3 weken. Stomme pech dat we net op vakantie waren dat hij begon met spugen.
Eerste vraag van ons (meerdere): is het geen flostouw. Nee, dit had de patholoog ook direct ontkracht met het gesprek met de dierenarts. En na enkele pogingen van Carlo om contact te krijgen met de patholoog in Utrecht heeft de patholoog uitgelegd wat hij gevonden had. Helaas op onze vraag of hij het bewaard had moest hij ontkennend antwoorden. Misschien bij het zien dat wij er een beeld van konden krijgen, maar wij moeten het doen met de uitleg van hem. Het ging om tientallen meters draad (de dikte was te vergelijken met de draad in spijkerbroekstof), de draad was als een kluwen opgerold, zoals je doet om je hand. De uit elkaar getrokken kluwen is vast gaan zitten in de darmen en gaan ontsteken, dit heeft geleid tot een buikvliesontsteking!
We zullen altijd blijven zitten met de vraag waar en wanneer!
In huis? Buiten met het uitlaten?
Hier kunnen we geen antwoord op vinden, je loopt nog eens goed kritisch door je huis door je tuin! Loopt al zoekend de route van uitlaten! Maar wat zoek je eigenlijk!
Mundo luisterde in dat opzicht zeer goed, zodra hij iets in de bek had en wij "los" zeiden, dan liet hij het ook los, met uitlaten hield je hem altijd met een schuin oog in de gaten. En in huis, hij sliep al geruime tijd gewoon in de gehele beneden verdieping. Hij heeft nog niks kapot gemaakt en de krantenbak stond er elke keer nog zo bij als wij deze de avond daarvoor hadden achtergelaten. De tuin en vijver waren ook geheel veilig voor hem.
Wij zullen dit toch los moeten laten en er lering uit moeten trekken.
Ook al luistert onze hond nog zo goed, altijd alert blijven!
Natuurlijk niet als een moederkloek achter de hond blijven aanlopen, je kan de hond nu eenmaal niet 24-uur per dag in de gaten houden, daar is niemand mee gebaad.
En zeker niet bij elke keer zodra de hond spuugt naar de dierenarts rennen.
Wij zijn ervan overtuigd dat iedereen zijn uiterste best heeft gedaan.
De dierenarts, Utrecht en wijzelf.
Wij willen langs deze weg daarom zeker onze Dierenarts, zijn gezin en zijn medewerkers bedanken voor de verzorging van Mundo. Utrecht voor het beantwoorden van onze vragen, de zaterdagavond en de afgelopen week via de diverse telefoontjes.
En natuurlijk alle mensen familie, vrienden, bekenden en zeker ook de onbekenden, de gesprekken, telefoontjes, mailtjes, brieven en kaarten. Er over praten helpt, dit hier opschrijven helpt ook zeker mee om dit alles een plekje te geven.
Mundo Abayomi, betekent op de wereld gekomen om vreugde te brengen,
Hij heeft dat voor ons zeker waargemaakt.
Helaas was het veel te kort.
Dit alles heeft onze liefde voor honden, vooral voor Leonbergers, versterkt en er zal zeker in de toekomst weer een ‘pupje’ komen. Maar eerst even rustig dit alles op een rij zetten.
En wat een steun hebben we gekregen van Irma van Gogh en Leen van Boven, van Habilis Leona. Want wij, en zeker ook zij, hadden ons zo verheugd op het 40-jarig bestaan van de LHCN in Hoenderloo. Dit samen vieren met de Fokkers van Mundo en met zijn broertjes en zusjes met eigenaren. En met ooooooh zoveel Leonbergers met hun eigenaren uit zoveel landen.
Het had net zon mooie dag moeten zijn als met het 25-jarig bestaan wat wij meegemaakt hebben met Duco.
Tijdens dit weekend hadden wij geregeld contact met Irma en Leen. Hoe gaat het met Mundo, iedereen leefde mee die al op en rond Hoenderloo verbleven.
Wat een zware taak hadden Irma en Leen die zondagochtend. De enthousiaste broertjes- en zusjes-eigenaren kwamen het veld op en moesten toen het slechte bericht over Mundo verteld worden.
En wat fijn dat Leen die ochtend naar ons toe is gekomen, en ons te steunen in dit verlies.
Irma bedankt dat Leen bij ons was.
Jammer dat Leen niet de hele dag op Hoenderloo heeft kunnen meemaken, maar hij was gelukkig net op tijd om Irma in de ring te zien met haar nest – 1e plaats in fokkerij klasse -.
Leen en Irma bedankt dat Mundo bij jullie zo'n fijne en goede start heeft gehad.
Mundo heeft een plaatsje thuis gekregen naast onze vorige Leonbergers, Duco en Jorno.
En in ons hart bij Sydney, Mirko, Jorno en Duco.
Beerents 9 oktober 2006
1997-2012 ©irma
All gifs /drawings by Irma