Ongelofelijk onze mini is er niet meer.
Toen Lotte overleed 4 jaar geleden, was het erg stil.. heel erg stil onze Lot was altijd erg erg aanwezig. Minthe onze laatste leonberger werd stiller en stiller, kwam niet meer bij ons liggen maar bleef op haar plekje in de achterkamer.
Na een paar maanden  de site van dierenasiel maar eens bekeken,  als er nog een hond kwam, dan maar een kleintje.
Ik viel onmiddelijk op deze foto, er stond Mindy is LIEF LIEF LIEF.....



Naar het asiel... en daar was het mormel, nuffig... bekeek ze de boel,  wat een personality had dit hondje... Minthe werd al helemaal niet bekeken... 
Ik viel als een blok voor haar.  Mee naar huis, ontsnapte ze nog uit mijn armen en moest haar onder de auto vandaan halen.. beet ze me toch met die rotte tandjes...
Afin...  Mini was oud, 12 jaar en had nog al wat "gebrekjes"... rot gebit moest gesaneerd worden,  mini sprong op de bank: scheurde haar kniebanden. Mini was soms erg zwak en misselijk, maar knapte altijd weer op. Mini had ernstige anaalklierproblemen... dus heel veel  problemen en toestanden. Een kleine bloemlezing van het abonnement wat we hadden bij de dierenarts. Het eerste half jaar dachten, in ieder geval ik waar ben ik aan begonnen. Kon absoluut niet alleen  zijn,  volgde  me als een schaduw. Wilde nooit op schoot , geen schoothondje... 
Maar wandelen en iets doen vond ze heerlijk samen uit. 
Mijn Mini, onze minimous... we hebben veel meegemaakt samen, maar je was zo ontzettend speciaal, je was zo klein en had een zeer groot ego.  Je was een klein mormeltje maar wat wat een liefde, wat genoten wij van haar, wat een geluk dat ze in ons leven kwam.
Mini je was geweldig, eigenwijs, lief, mooi, super, mega.......  
Dag lieve lieve schat...